- манотиқ
- [مناطق]а. ҷ. минтақа
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
говёл — [گاويال] фр. зоол. навъи тимсоҳ, ки беш аз шаш метр дарозӣ дошта, дар манотиқи Ҳинд ва Уқёнусия зиндагӣ мекунад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ман — I [من] 1. грам. ҷонишини шахсии шахси якуми танҳо: ману ту, ман ва онҳо 2. дар ибораҳои изофӣ соҳибият ифода мекунад: китоби ман, хонаи ман II [من] кҳн. воҳиди вазн, ки дар ҳама манотиқ як хел набудааст (мас., дар Бухоро ба 128 кг. дар Самарқанд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
манот — [منات] р. кҳн. сикка, танга; пул (шакли таҳрифшудаи «монета» и русӣ) ◊ маноти эътибор воситаи ба даст овардани обрӯю эътибор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сартарошон — [سرتراشان] 1. маросими тарошидани сари кӯдак ҳангоми хатнасур 2. маросими тарошидани сари домод дар базми арӯсӣ (ҳоло дар аксар манотиқи ҷумҳурӣ аз байн рафтааст) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ